Nawet świat na opak ma swoje nienaruszalne reguły.
W ramach projektu przeprowadzono badania terenowe i nakręcono film dokumentalny na temat współczesnej obrzędowości kobiecej związanej z okresem karnawału – jednego z najstarszych obrzędów nowożytnej Europy. Źródła historyczne poświadczają, że oprócz podstawowego sposobu obchodzenia tego święta, z dominującą rolą mężczyzn, istniały również swoiste kontrapunkty – momenty przeznaczone na aktywność obrzędową kobiet. Były to tak zwane babskie combry organizowane przez kobiety dojrzałe i zamężne, których cel stanowiło wprowadzenie do ich grona młodych mężatek.
Podczas gdy w głównych obchodach tradycyjnego karnawału przebrani mężczyźni wymuszali datki i dokonywali symbolicznej napaści na obserwatorów, w tym szczególnie na kobiety, tak też i one w swoim czasie przebierały się za mężczyzn, „dziadów” lub inne popularne w karnawale postaci i zmuszały ich do świadczeń, np. pieniędzy, tańca czy wykonania jakiejś skomplikowanej symbolicznej czynności.
Combry funkcjonują współcześnie w nieco zmienionej formie. Wszystkie są zamkniętymi spotkaniami w wyłącznie kobiecym gronie, lecz każde z nich ma swój niepowtarzalny scenariusz. Jednym ze sposobów ich dokumentacji była rejestracja filmowa i fotograficzna oraz przeprowadzanie rozmów z uczestniczkami i kwerend archiwalnych w poszukiwaniu źródeł piśmiennych i ikonograficznych.
Efektem naszej pracy jest film dokumentalny „Karnawały kobiet” i publikacja, do której jest on dołączony. Projekcje zorganizowaliśmy w odwiedzanych wcześniej przez nas miejscowościach.
Koordynatorka projektu: Amudena Rutkowska. Projekt zrealizowany przez Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie we współpracy z Instytutem Kultury Polskiej UW między lutym a grudniem 2015 roku.
