DLA KOGO?
Wydarzenie dla wszystkich.
DOSTĘPNOŚĆ
Więcej informacji dla osób z różnymi potrzebami: dostepnosc@ethnomuseum.pl; tel. 512 940 167 (możliwość wysłania SMS). Prosimy o kontakt telefoniczny od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00-16:00.
O WYDARZENIU
W jaki sposób tworzyć wystawy, które są dostępne i otwarte dla każdego? Jak łączyć różnorodne potrzeby odbiorców z narracją kuratorską? Podczas panelu dyskusyjnego zaproszone ekspertki i samorzeczniczki podzielą się doświadczeniami i dobrymi praktykami w zakresie dostępności w instytucjach kultury.
Punktem wyjścia do rozmowy będzie wystawa „Afrotopie”, która stanowi przykład ekspozycji dostępnej dla szerokiego grona zwiedzających, w tym osób potrzebujących dostępności w obszarze widzenia i słyszenia. W przestrzeni wystawy dostępne są treści w języku polskim i angielskim, audiodeskrypcja całej ekspozycji i wybranych obiektów, tyflografiki, a także wideoprzewodnik po wystawie oraz informacje w Polskim Języku Migowym. W odpowiedzi na potrzeby międzynarodowej publiczności rozszerzyliśmy dostępność wystawy również o materiały w International Sign (międzynarodowym migowym).
Podczas panelu porozmawiamy o sprawdzonych rozwiązaniach i wyzwaniach związanych z udostępnianiem treści muzealnych osobom z różnymi potrzebami. Wymienimy się doświadczeniami, odpowiemy na pytania i zaprosimy do wspólnego szukania rozwiązań, które czynią kulturę bardziej otwartą. Panel kierujemy zarówno do osób odwiedzających instytucje kultury, jak i pracujących w muzeach – edukatorów, kuratorek, projektantów ekspozycji, osób odpowiedzialnych za dostępność oraz wszystkich zainteresowanych tematem włączania i dostępności w sztuce i muzealnictwie.
Spotkanie będzie tłumaczone na Polski Język Migowy.
GOŚCINIE
Monika Dubiel – psycholożka i filolożka hiszpańska, osoba niewidoma. W 2023 uzyskała tytuł doktora nauk o kulturze i religii na Uniwersytecie Warszawskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół tematyki niepełnosprawności w kulturze, szczególnie w kulturze Ameryki Łacińskiej. W swojej rozprawie doktorskiej badała działalność artystów z niepełnosprawnością wzroku w Meksyku. Dodatkowo prowadzi też badania na temat dostępności kultury dla osób z niepełnosprawnościami w Polsce. Wyniki swoich badań prezentowała na licznych krajowych i międzynarodowych konferencjach. Publikowała także w uznanych czasopismach naukowych np. Przegląd socjologii Jakościowej czy Social Inclusion. Zawodowo pracuje jako konsultantka rozwiązań dostępnościowych dla osób z niepełnosprawnością wzroku i jako trenerka prowadząca szkolenia z zakresu audiodeskrypcji, dostępności i savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnościami. W latach 2017-2019 pracowała w Fundacji Kultury bez Barier. Od 2019 działa w branży dostępności jako freelancerka. Współpracowała m.in. z: urzędem m.st. Warszawy, Urzędem Miasta Lublin, Narodowym Centrum Kultury, Narodowym Instytutem Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, Muzeum Śląskim w Katowicach, Zachętą Narodową Galerią Sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Azji i Pacyfiku, Galerią Labirynt w Lublinie, Teatrem Dramatycznym m.st. Warszawy, Teatrem Kwadrat, Teatrem Syrena, TR Warszawa, Teatrem Rampa, Teatrem Rozrywki w Chorzowie, Teatrem im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie i Teatrem Nowym w Warszawie. Od 2020 prowadziła wspólnie z Mikołajem Jabłońskim (a od 2023 prowadzi sama) kanały w mediach społecznościowych VIP team, na których popularyzuje wiedzę na temat funkcjonowania osób z niepełnosprawnością wzroku.
Dorota Łuczak – doktora historii sztuki, adiunkta w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i kierowniczka Pracowni Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej, redaktorka czasopisma „Artium Quaestiones”. Stypendystka Corbridge Trust (Cambridge University), Rządu Francuskiego, Stiftung Preussischer Kulturbesitz, Fundacji Lanckorońskich oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W swoich badaniach zajmuje się historią i teorią fotografii XX i XXI wieku. W 2018 roku opublikowała monografię Foto-oko. Wizja fotograficzna wobec okularocentryzmu w sztuce I połowy XX wieku. Jest współautorką publikacji Polscy fotografowie, krytycy i teoretycy o fotografii 1839-1989. Antologia (2023) Autorka tekstów na temat fotografii nowoczesnej i współczesnej publikowanych między innymi na łamach „History of Photography”, „Artium Quaestiones”, „Sztuka i Dokumentacja”, „Porównania”, „Kwartalnika Fotografia” oraz w monografiach i katalogach wystaw. Obecnie pracuje nad książką na temat reprodukcji dzieł sztuki w PRLu.
Justyna Zieniuk – polonistka i historyczka sztuki. Absolwentka Podyplomowych Studiów Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej. W Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie pracuje w Dziale Edukacji, gdzie współtworzy ofertę edukacyjną dla dorosłych oraz rodzin z dziećmi. Przygotowuje również dostępną ofertę muzeum dla osób, otrzymujących wsparcie w obszarze rozumienie, czucie, widzenie, słyszenie i poruszanie się. W latach 2017-2022 pracowała w Galerii Arsenał w Białymstoku, najpierw na stanowisku specjalistka ds. edukacji, tworząc program dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Następnie jako specjalistka ds. pozyskiwania funduszy i koordynatorka ds. dostępności.
PROWADZENIE
dr Magdalena Wróblewska – historyczka sztuki i muzeolożka, zainteresowana problematyką dekolonialności, adiunktka na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego. Stypendium typu post-doc odbyła w Kunsthistorisches Institut in Florenz- Max-Planck-Institut i Staatliche Museen zu Berlin (2012-14). W latach 2015-2021 w Muzeum Warszawy odpowiadała za program badań i kierowała kilkoma zespołami: Działu Badań nad Warszawą, Działu Archeologicznego, Centrum Interpretacji Zabytku i Korczakianum. Była współkuratorką wystawy głównej „Rzeczy warszawskie”, odpowiedzialną za „Gabinet Portretów”. Prowadzony przez nią projekt „Skąd się biorą warszawiacy? Migracje do Warszawy w XIV-XXI w.” został nagrodzony Sybillą przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (2016). W ramach projektu City Museums and Multiple Colonial Pasts w projekcie ECHOES (H2020) opublikowała wraz z C. Ariese książkę „Practicing Decoloniality in Museums: A Guide with Global Examples” (Amsterdam University Press, 2021). Autorka książek i artykułów na temat fotografii, m.in. „Fotografie ruin, ruiny fotografii. 1944-2014” (2014, nagrodzona przez NIMOZ w konkursie „Muzeum widzialne” w 2015), „Obrazy pamięci i wiedzy. Fotograficzne reprodukcje dzieł w archiwach i narracjach historii sztuki” (2022). W 2023 roku odbyła staż badawczy w Department for Anthropology, Museum of Natural History, Smithsonian Institution w Waszyngtonie.
