Zapraszamy na wystawę „Ludowość w twórczości Zofii Stryjeńskiej. Wystawa ze zbiorów Archiwum Naukowego PME”, którą można obejrzeć we wtorki i czwartki w Bibliotece PME.
Prezentowana na wystawie twórczość Zofii Stryjeńskiej to reprodukcje cyfrowe plansz z albumów: „Tańce polskie” i „Polskie stroje ludowe” oraz pocztówek z reprodukcjami jej prac, a także przez nią projektowanych. Prace artystki zrodzone z fascynacji polską kulturą ludową są pełne barw, ekspresji i witalności. W pierwszych dniach trwania wystawy będzie można obejrzeć oryginalne albumy i pocztówki z pracami artystki.
Zofia Stryjeńska (Kraków 1891 – Genewa 1976) malarka, graficzka, ilustratorka, scenografka, projektantka tkanin, plakatów i zabawek. W twórczości czerpała z motywów ludowych i mitologii słowiańskiej. Studiowała w krakowskich szkołach plastycznych, między innymi w prywatnej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej oraz przez rok w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1925 roku wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu zdobiąc salę główną polskiego pawilonu sześcioma panneaux przedstawiającymi „Rok obrzędowy w Polsce”. Odniosła wówczas międzynarodowy sukces otrzymując Grand Prix w czterech działach (malarstwo, plakat, tkanina, ilustracja) oraz dyplom honorowy za projekty zabawek. Odtąd artystkę okrzyknięto „księżniczką sztuki polskiej”.
Tworzyła obrazy o charakterze ilustracyjnym, najczęściej w technice akwareli, gwaszu oraz tempery. W swej twórczości malarskiej podejmowała motywy folklorystyczne, postaci historycznych, bohaterów słowiańskich legend, obrzędów i zwyczajów polskich, a także wątki religijne. Do jej najbardziej znanych prac należą: „Pory Roku”, „Dożynki”, „Prządka”, „Na góralką nutę”, „Piastowie”, „Pastorałka”, „Gusła Słowian”, oraz cykle: „Sakramenty” i „Bożki słowiańskie”.
W okresie największej popularności artystki jej prace były rozpowszechniane w formie tek, albumów i pocztówek. Do jej dorobku należą między innymi albumy litograficzne, liczne ilustracje książkowe, bibliofilskie wydania książek i albumów oraz tek graficznych, z których największą sławę zyskały teki „Tańce polskie” i „Polskie stroje ludowe”.
Styl malarski Stryjeńskiej łączył w sobie elementy charakterystyczne zarówno dla art. dėco jak i polskiego folkloru. Kompozycje artystki cechowała uproszczona forma, dynamizm oraz paleta czystych i niezłamanych barw. Większość z jej prac emanowała atmosferą sielanki i radosnej celebracji życia. Stworzyła własny specyficzny styl w dekoracyjnie stylizowanych, barwnych, pełnych dynamiki i temperamentu pracach.
W okresie międzywojennym jej prace wystawiane były m. in. w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie,, Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie, Muzeum Przemysłu Artystycznego we Lwowie, Brooklyn Museum of Art w Nowym Jorku oraz na Biennale w Wenecji. Za swoją twórczość była wielokrotnie nagradzana i wyróżniana. Dorobek twórczy artystki można dziś podziwiać w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych w Polsce i za granicą.
Kuratorką wystawy jest Barbara Kowalczyk.
